Valentijnsdag als je 50+ bent, je vindt het leuk of je vindt het allemaal maar niks
Je kunt je afvragen of Valentijnsdag altijd alleen maar commercieel was. De oorsprong van deze dag in februari stamt uit het jaar 270 na Christus. In Rome leefde toen een jonge priester genaamd Valentinus. Hij stond bekend om de goede daden die hij deed voor zieken, ouderen en armen.Later werd Valentinus heilig verklaard door de kerk en 14 februari werd een feestdag. Met name in Engeland werd het feest veel gevierd. Het was in die tijd niet gebruikelijk om openlijk je liefde aan iemand te tonen, maar op 14 februari werd hierop een uitzondering gemaakt. Iedereen kon dan zijn geliefde ongestraft verrassen met een cadeau of brief. Engelse emigranten hebben Valentijnsdag geïntroduceerd in Amerika, waar het commercieel is opgepakt. In Amerika is de nadruk komen te liggen op liefde in z’n algemeenheid in plaats van anonieme liefde. In België en Nederland is het sinds de jaren ’90 een groot commercieel succes.
En zo liggen alle etalages begin februari vol met hartvormige chocolaatjes in rood glimmend papier, rode kaarsen, bekers met hartjes, kussentjes in hartjesvorm, spannende rode lingerie, valentijnskaarten, parfums, enz. Ja werkelijk bijna alles wordt deze weken in een romantisch jasje gestoken. Want tegenwoordig is 14 februari de dag waarop je iemand waar je om geeft kunt verrassen met een leuk cadeau, kaartje of gedicht.
Zelf ontving ik ooit, in een ver grijs verleden, op Valentijnsdag een kaart in een handgeschreven enveloppe in de brievenbus. Wat was ik nieuwsgierig. Het handschrift herkende ik niet. Stiekem vond ik het eigenlijk best leuk en in ieder geval heel spannend. Ik piekerde me suf van wie ik die kaart ontvangen kon hebben maar had echt geen idee. Toen ik dit met een paar van mijn vriendinnen deelde bleek dat ook zij een handgeschreven kaart hadden ontvangen. Nadat wij de handschriften hadden vergeleken, overigens allemaal verschillend, en de gemeenschappelijke kennissenkring hadden doorgenomen waren we nog geen stap verder. Dat was eigenlijk best wel irritant want het hield ons wel bezig. Pas na jaren kwamen wij erachter wie de afzender was. Toch een gemeenschappelijke vriend! Op zijn werk had hij de kaarten door verschillende collega’s laten schrijven waardoor wij helemaal in verwarring raakten. Wat hebben we gelachten om deze goede grap. Wij, toen ook al niet meer piepjong, hadden ons goed in de maling laten nemen. Wie weet krijg ik dit jaar weer een handgeschreven Valentijnskaart……
