Pluk de dag……..
De afgelopen maanden heb ik vaak gedacht dat de wereld positief zou veranderen.
We moeten minder, we willen minder en er is meer ruimte voor de natuur.
Dolfijnen in de kanalen van Venetië, het heldere water overal, meer vogels, minder luchtvervuiling…..
Nu een paar maanden verder lezen we alleen maar dat er een diepe recessie wordt verwacht. Ik hoor de mensen om me heen steeds meer mopperen. Vorige week was ik even naar de stad voor wat boodschappen. Overal stonden lange rijen mensen te wachten voor de winkel, ook ik stond in zo’n rij en hoorde ik de mensen meer en meer mopperen. Ik dacht nog ‘blijf dan gewoon thuis’. Zelf ben ik ook eerder naar huis gegaan dan gepland omdat het me ineens erg benauwde.
Het is gek, maar ik kijk nu anders naar de ruimte om me heen dan voor de coronatijd met het steeds maar weer moeten denken om de anderhalve meter afstand te houden.
Voorlopig zit een dagje winkelen er voor mij niet meer in, een groot nadeel voor mij namelijk is dat de toiletten bij alle restaurants gesloten zijn.
Zo dwaal ik af met mijn gedachten naar jaren geleden, naar de toiletjuffrouw van het Pannenkoekenhuis in Castricum waar ik zeker eens in de maand kwam als ik daar ging wandelen met mijn hond. De toiletten werden beheerd door ‘Tante Jo’, zij werkte daar meer dan 25 jaar. Altijd als ik er was maakte ik graag gebruik van het toilet. Meteen een kans om een praatje te maken met Tante Jo, want die nam daar graag de tijd voor. Ze had daar haar eigen plekje van gemaakt, ik herinner me nog de geur van jasmijn of lavendel.
Ook zie ik nog de prachtige beeldjes en aan de muur hingen precies de levenswijsheden die je nodig had. Eentje staat er in mijn geheugen gegrift:
‘Pluk de dag voor je in een vaas eindigt’
L.O.E.S.
19 juni 2020
